Παιδιά και κοινωνική απομόνωση: Πως επηρεάζει τον εγκέφαλο και τη συμπεριφορά τους

Παιδιά και κοινωνική απομόνωση… Τα παιδιά είναι ένα μεγάλο κομμάτι της ανθρωπότητας, που απομονώθηκε κοινωνικά χωρίς να μπορεί να καταλάβει ακριβώς τον λόγο (παρά τις όποιες προσπάθειες των γονιών κι εκπαιδευτικών). Βίωσαν από νωρίς τη μοναξιά και την απομόνωση, ειδικά σε ό,τι αφορά στους φίλους τους, ακολουθώντας αναγκαστικά τους κανόνες κοινωνικής αποστασιοποίησης.

Το χειρότερο από όλα είναι πως τόσο τα παιδιά όσο και οι νέοι δεν είχαν επαρκείς προηγούμενες εμπειρίες κοινωνικοποίησης, ώστε να έχουν ήδη αναπτύξει την κοινωνική συμπεριφορά τους στον επιθυμητό βαθμό. Αυτόματα λοιπόν τους υποδεικνύει έναν ορισμένο τρόπο συμπεριφοράς και προσέγγισης, όπως είναι ο online, ο οποίος δεν τους αρκεί και τους προκαλεί αρνητικά συναισθήματα (μετά από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα).

Κοινωνική απομόνωση των παιδιών: Τι λέει σχετική έρευνα

Μια ομάδα ερευνητών από την Ιατρική Σχολή Άικαν στο Όρος Σινά έχει εντοπίσει συγκεκριμένες ομάδες εγκεφαλικών κυττάρων στον προμετωπιαίο φλοιό, ένα βασικό μέρος του εγκεφάλου που ρυθμίζει την κοινωνική συμπεριφορά. Τα εγκεφαλικά αυτά κύτταρα λοιπόν απαιτούνται για τη φυσιολογική κοινωνικότητα στην ενηλικίωση.

Παρόλο που η έρευνα αποδεικνύει πως η κοινωνική απομόνωση, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας, είναι επιζήμια για τη λειτουργία και τη συμπεριφορά του εγκεφάλου των ενηλίκων σε είδη θηλαστικών, οι υποκείμενοι μηχανισμοί νευρικών κυκλωμάτων έχουν παραμείνει ελάχιστα κατανοητοί.

Τα ευρήματα της συγκεκριμένης μελέτης, που παρουσιάζονται στο τελευταίο τεύχος του Nature Neuroscience, αναδεικνύουν έναν άλλο- μη αναγνωρισμένο – ρόλο αυτών των κυττάρων, γνωστών ως νευρώνων του μεσαίου προμετωπιαίου φλοιού που προβάλλονται στον παρακοιλιακό θάλαμο, την περιοχή δηλαδή του εγκεφάλου που μεταδίδει σήματα σε διάφορα συστατικά του εγκεφάλου.

Με απλά λόγια, εάν το εύρημα αναπαραχθεί σε ανθρώπους, θα μπορούσε να οδηγήσει σε θεραπείες για ψυχιατρικές διαταραχές που συνδέονται με την απομόνωση.

«Εκτός από τον προσδιορισμό αυτού του συγκεκριμένου κυκλώματος στον προμετωπιαίο φλοιό που είναι ιδιαίτερα ευάλωτο στην κοινωνική απομόνωση κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας, αποδείξαμε επίσης ότι το ευάλωτο αυτό κύκλωμα είναι ένας πολλά υποσχόμενος στόχος για τη θεραπεία των ελλειμμάτων κοινωνικής συμπεριφοράς», διευκρίνισε ο Χιροφούμι Μορισίτα, Διδάκτωρ και Αναπληρωτής Καθηγητής Ψυχιατρικής, στην Ιατρική Σχολή Άικαν στο Όρος Σινά.

Συγκεκριμένα, η ομάδα διαπίστωσε ότι, στα αρσενικά ποντίκια, οι δύο εβδομάδες κοινωνικής απομόνωσης μετά τον απογαλακτισμό οδήγησαν σε επιτυχή ενεργοποίηση των νευρώνων του μεσαίου προμετωπιαίου φλοιού που προεξέχουν στον κοιλιακό θάλαμο κατά τη διάρκεια της κοινωνικής έκθεσης στην ενηλικίωση.

Τελικά οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η νεανική απομόνωση οδήγησε τόσο στη μειωμένη διέγερση των προμετωπιαίων νευρώνων που προβάλλονται στον παρακοιλιακό θάλαμο όσο και στην αύξηση της ανοσολογικής εισροής από άλλους συναφείς νευρώνες. Αυτό υποδηλώνει ότι ένας μηχανισμός κυκλώματος υποκειμένου με έλλειψη κοινωνικότητας, προκλήθηκε από την κοινωνική απομόνωση ανηλίκων.

Πηγή: https://www.mountsinai.org