Ένας χαμογελάστος καλοκάγαθος φορέας δώρων με κατάλευκη γενειάδα, που κάθε χρόνο τον φανταζόμαστε να έρχεται με το ιπτάμενο έλκηθρο, που σέρνουν οι οκτώ τάρανδοι και να προσπαθεί να χωρέσει στην καμινάδα για να μας χαρίσει τα χριστουγεννιάτικα δώρα. Αυτός είναι ο διαχρονικός Άι Βασίλης…
Είναι ο Father Christmas των Άγγλων, ο Santa Claus των Αμερικανών, ο Pere Noel των Γάλλων, ο Sinterklaas των Ολλανδών (από που βγήκε και το όνομα Santa Claus), ο Weinachsmamm των Γερμανών, ο Babbo Natale των Ιταλών, ο Julemand των Σκανδιναβών, ο Joulupukki των Φιλανδών.
Εκτός λοιπόν από τον δικό μας Άγιο Βασίλη, κατά την ορθόδοξη παράδοση, ο Άι Βασίλης ζει εδώ και εκατοντάδες χρόνια στο Βόρειο Πόλο και στις καρδιές όλων μας σε διάφορα μέρη του κόσμου (ακόμη και σε μη χριστιανικούς πολιτισμούς). Κάθε λαός έχει την ανάγκη να του δώσει ένα δικό του, πιο οικείο στη γλώσσα του όνομα και να τον περιμένει μία ορισμένη χρονική στιγμή για να δει τα όνειρα των παιδικών χρόνων να πραγματοποιούνται. Αυτό άλλωστε, το παραμύθι, είναι που μας συναρπάζει στην ιστορία του Άι Βασίλη.
Καταρχάς είναι ο φίλος και σύμμαχος των παιδιών, οπότε έχει συνδεθεί άρρηκτα με την παιδική ηλικία. Συμβολίζει την αγάπη, τη γενναιοδωρία, την ευλάβεια, τη γνώση, την ελπίδα, την προσμονή, την καλοσύνη, τη γαλήνη, τη χαρά και την προσφορά. Χαρακτηριστικά που πρέπει όλοι να διατηρούμε σε κάθε ηλικία και να μεταλαμπαδεύουμε στα παιδιά.
Άγιος Βασίλης- Who is who
Την 1η Ιανουαρίου του 379 μ.Χ. πεθαίνει στην Καισάρεια της Καππαδοκίας, σε ηλικία μόλις 49 χρονών, ο Μέγας Βασίλειος. Οι σύγχρονοί του, ενώ ζούσε ακόμη, τον ονόμασαν «Μέγα», τόσο για την πίστη, τη σοφία και τη σωφροσύνη του όσο και για τη φιλανθρωπία και τη γενναιοδωρία του.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του ως Μητροπολίτης Καισάρειας, εκτός από τη δριμεία μάχη του εναντίον του αρειανισμού με λόγους και συγγράμματα, μερίμνησε να χτιστούν παντού νοσοκομεία, φτωχοκομεία, ορφανοτροφεία και γηροκομεία και φρόντιζε πάντα όσους είχαν την ανάγκη του.
Ο Άγιος Βασίλης καταγόταν από πλούσια οικογένεια αλλά πέθανε πάμφτωχος, έχοντας σπαταλήσει όλη την περιουσία του για τη φροντίδα του ποιμνίου του. Η Εκκλησία τον ανακήρυξε Άγιο και Μέγα και καθιέρωσε τη γιορτή του την ημέρα του θανάτου του, την 1η Ιανουαρίου και μαζί τη δημιουργία του θρύλου του Αϊ-Βασίλη των Ελλήνων.
Ο Άγιος Βασίλειος, ο πρωτοχρονιάτικος δικός μας Άι Βασίλης έμεινε στην αντίληψη του λαού μας σαν ένας ανθρώπινος άγιος, που ζει και περπατά ανάμεσά μας. Και κάπως έτσι στην Ελλάδα και στην ορθόδοξη παράδοση το καλό πνεύμα της Πρωτοχρονιάς ταυτίστηκε εύκολα με τον Μέγα Βασίλειο, τον μεγάλο ιεράρχη, επίσκοπο Καισαρείας της Καππαδοκίας, κορυφαίο θεολόγο του 4ου αιώνα και έναν από τους Τρεις Ιεράρχες, προστάτες των γραμμάτων και της παιδείας.
Ο Μέγας Βασίλειος ήταν ένας βαθιά μορφωμένος και εξαιρετικά δραστήριος άνθρωπος.
Ο Άι Βασίλης ως θρησκευτική μορφή και ως έννοια αγάπης- γενναιοδωρίας υπάρχει. Όμως ο Άι Βασίλης του χριστιανισμού απέχει πολύ από τον χοντρούλη και εύθυμο Santa Claus.
Η παράδοση και οι γραπτές μαρτυρίες τον παρουσιάζουν αδύνατο, μελαχρινό, με μαύρα γένια και πάντα γελαστό. Σύμφωνα με την παράδοση, αμέσως μετά τα Χριστούγεννα ξεκινούσε πεζός μ’ ένα ραβδί στο χέρι απ’ όπου με θαυμαστό τρόπο βλάσταιναν ή ζωντάνευαν κλαδιά και πέρδικες ( που ήταν σύμβολα δώρων) και περνούσε από διάφορους τόπους. Δεν έφερνε υλικά δώρα στους ανθρώπους, αφού τα δώρα του ήταν συμβολικά. Τέτοια ήταν η ιερατική ευλογία και η καλή τύχη. Τα συμπεράσματα δικά σας…