Με τα Χριστούγεννα συμβαίνει το εξής παράδοξο…
Όταν είμαστε παιδιά, ανυπομονούμε να έρθουν. Μόλις μπούμε στην εφηβεία αρχίζουμε να τα βαριόμαστε, καθώς περιλαμβάνουν πολλά οικογενειακά τραπέζια και όταν πια μεγαλώσουμε και κάνουμε τα δικά μας παιδιά, μας πιάνει μία τρομερή νοσταλγία και συγκίνηση.
Θυμόμαστε τα δικά μας παιδικά Χριστούγεννα, τους ανθρώπους μας. Εκείνους που έχουν μείνει αλλά μεγάλωσαν και εκείνους που έχουν φύγει…
Η αλήθεια είναι πως τα παιδιά έχουν πάντα τον τρόπο να απολαμβάνουν τη στιγμή και να χαίρονται την κάθε γιορτή. Τα Χριστούγεννα συγκεκριμένα τα λατρεύουν γιατί…
Τα παιδιά συνηθίζουν να χαίρονται για την αγάπη και το ευχάριστο γιορτινό κλίμα. Ναι, θέλουν τα δώρα αλλά δεν είναι αυτά που θα ζητήσουν από τη φύση τους. Οι γονείς βάζουμε τα παιδιά στη διαδικασία των δώρων. Τα παιδιά από μόνα τους έχουν συνδυάσει τα Χριστούγεννα με την αθωότητα που τα χαρακτηρίζει, τη φροντίδα, το νοιάξιμο, την αγάπη και τις αγκαλιές. Εξάλλου, όπως μας αρέσει να λέμε εδώ στη Wonderland, σημασία έχει να κοιτάμε γύρω από το δέντρο- δηλαδή τους ανθρώπους που βρίσκονται κοντά του- και όχι κάτω από το δέντρο αναζητώντας κάποιο δώρο.