Χριστούγεννα χωρίς γιορτινές συνταγές γίνεται; Δε γίνεται! Εξάλλου αυτό είναι το νόημα των γιορτών… Το σπίτι να μυρίσει, να φωτίσει και η οικογένεια να κάνει όσες περισσότερες δραστηριότητες μπορεί μαζί. Οι πρώτες δραστηριότητες που μας έρχονται στο μυαλό, τις οποίες απολαμβάνουμε με τα παιδιά μας, είναι ο στολισμός του δέντρου- σπιτιού και φυσικά η μαγειρική.
Rudolph Cupcakes
Ο Rudolph είναι πλέον ένα από τα διασημότερα σύμβολα των Χριστουγέννων. Το πολυαγαπημένο ελαφάκι όμως έχει τη δική του ξεχωριστή και πραγματική ιστορία.
Όλα ξεκίνησαν το 1939 μ’ έναν εβραϊκής καταγωγής κειμενογράφο στο Σικάγο ονόματι Ρόμπερτ Μέι, που εργαζόταν στην αλυσίδα πολυκαταστημάτων Montgomery Ward. Η συγκεκριμένη εταιρεία λοιπόν ήθελε να αυξήσει τις πωλήσεις της την περίοδο των γιορτών. Για να το πετύχει αυτό, αγόραζε και μοίραζε δωρεάν στους πελάτες της βιβλία με εικονογραφημένες χριστουγεννιάτικες ιστορίες.
Μάλιστα την ίδια χρονιά αποφάσισαν να κυκλοφορήσουν ένα δικό τους βιβλίο κι ανέθεσαν στον Μέι να γράψει μια ιστορία με πρωταγωνιστή ένα ζώο, που έμελλε να είναι ο Rudolph (ο οποίος μάλλον είναι γένους θηλυκού, σύμφωνα με ειδικούς του Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου).
Ωστόσο, η ζωή του Ρόμπερτ Μέι θα έπαιρνε μια απρόσμενα τραγική τροπή. Την ίδια εκείνη χρονιά η γυναίκα του διαγνώστηκε με καρκίνο κι όταν έσβησε λίγους μήνες αργότερα, ο κειμενογράφος έμεινε μόνος του να φροντίσει την τετράχρονη κορούλα τους, τη Μπάρμπαρα.
Ο εργοδότης του τότε τού συνέστησε να παρατήσει το βιβλίο και να επιστρέψει στα προηγούμενα καθήκοντά του, δηλαδή να γράφει στιχάκια για παιδιά, προκειμένου να βρίσκεται περισσότερο χρόνο κοντά στην κόρη του αλλά ο Μέι αρνήθηκε. «Εκείνη την περίοδο χρειαζόμουν τον Rudolph περισσότερο από ποτέ», έγραψε χρόνια αργότερα.
Σκέφτηκε ότι το δημιούργημά του αυτό θα μπορούσε να γίνει για τον ίδιο και τη μικρή Μπάρμπαρα, αλλά και για τα παιδιά όλου του κόσμου, ένα σύμβολο ελπίδας για ένα πιο φωτεινό μέλλον. Κι είχε δίκιο. Όταν κυκλοφόρησε ο Ρούντολφ το Ελαφάκι (Rudolph the Red-Nosed Reindeer) τα Χριστούγεννα του 1939 έγινε αμέσως επιτυχία.
Η Montgomery Ward μοίρασε 2,4 εκατ. αντίτυπα και σταμάτησε την έκδοση του βιβλίου μόνον επειδή επιβλήθηκαν περιορισμοί στη χρήση χαρτιού λόγω του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Όταν ξανάρχισε την έκδοσή του το 1946, ο Ρούντολφ ήταν ακόμη πιο δημοφιλής. Να σημειώσουμε όμως ότι παρά την τεράστια επιτυχία του βιβλίου, το μόνο που αποκόμισε αρχικά ο Μέι ήταν ο μισθός του αλλά το 1947 ο επικεφαλής της Εταιρείας Σιούελ Έιβερι, επηρεασμένος πιθανώς από το πνεύμα των Χριστουγέννων, παραχώρησε – για πρώτη φορά στην ιστορία της Montgomery Ward – τα συγγραφικά δικαιώματα του Ρούντολφ.
Υλικά για τη γιορτινή συνταγή μας
Εκτέλεση
Προθερμαίνετε τον φούρνο στους 160C (ή 140C με αέρα). Σ’ ένα ταψί για cupcakes βάζετε από μια θήκη σε κάθε υποδοχή του ταψιού.
Βάλτε το βούτυρο, τη σοκολάτα, τη ζάχαρη και το νερό μαζί σε μια κατσαρόλα να λιώνουν σιγά σιγά.
Ανακατέψτε περιοδικά για να μην κολλήσουν. Κατεβάστε την κατσαρόλα από τη φωτιά κι αφήστε να κρυώσει το περιεχόμενό της.
Ρίξτε στο μείγμα της σοκολάτας τα χτυπημένα αβγά και τη βανίλια.
Σ’ ένα μεγάλο μπολ κοσκινίστε το αλεύρι. Ρίξτε ανακατεύοντας το μείγμα της σοκολάτας μέχρι το μείγμα να γίνει ομοιόμορφο.
Βάλτε σε κάθε θήκη του ταψιού λίγο από το μείγμα, έτσι ώστε να γεμίσετε τα 2/3 του.
Ψήστε βάζοντας χαμηλά τη σχάρα για 20 με 22 λεπτά. Βγάλτε από το φούρνο και αφήστέ τα να κρυώσουν.
Για το γαρνίρισμα: Λιώστε τη σοκολάτα σε μπεν μαρί. Μόλις λιώσει σβήστε τη φωτιά, ρίξτε μέσα την κρέμα γάλακτος και την άχνη κι ανακάτεψτε καλά. Αφήστε λίγο να κρυώσει, ώστε να μπορεί να απλώνεται χωρίς να τρέχει κι αλείψτε ένα- ένα τα cupcakes.
Για να τη διακόσμηση: Βάλτε για μάτια από μία σταγόνα λευκής σοκολάτας, ένα μπισκότο βανίλιας για μουσούδα και ένα κόκκινο Smarties για μύτη στο κέντρο του cupcake όσο ακόμα το γλάσο που αλείψατε τα cupcakes είναι ζεστό.
Σχηματίστε μαύρες κουκίδες για μάτια με μια οδοντογλυφίδα βουτηγμένη σε σοκολάτα.
Βάλτε κάθετα δύο μισά πρέτζελ για κέρατα.
Πηγή συνταγής: https://www.sintagoulis.gr/
Το πιο γιορτινό κέικ
Ο όρος «κέικ» έχει μακρά ιστορία. Η ίδια η λέξη προέρχεται από τους Βίκινγκ ενώ οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν το κέικ «πλακοῦς», που προέρχεται από τη λέξη «πλάξ» που σημαίνει πλάκα. Ψηνόταν με αλεύρι αναμεμειγμένο με αυγά, γάλα, καρύδια και μέλι.
Κατά τη διάρκεια της ρωμαϊκής περιόδου, το όνομα για το κέικ έγινε «πλακούντα» που προήλθε από τον ελληνικό όρο. Ένας πλακούντας ψήνεται σε μια βάση ζύμης ή μέσα σε μια θήκη ζαχαροπλαστικής. Οι Έλληνες πρωτοχρησιμοποίησαν τη μπίρα ως διογκωτικό μέσο, τηγανίζοντας τηγανίτες στο ελαιόλαδο και για τα cheesecakes χρησιμοποιούσαν γάλα κατσίκας.
Στην αρχαία Ρώμη τώρα, η βασική ζύμη ψωμιού εμπλουτίστηκε με το βούτυρο, τα αυγά και το μέλι, γεγονός που παρήγαγε ένα γλυκό και ψημένο κέικ.
Και πάμε στην Αγγλία, όπου τα πρώτα κέικ ήταν ουσιαστικά ψωμί. Οι πιο προφανείς διαφορές μεταξύ του κέικ και του ψωμιού, ήταν η στρογγυλή, επίπεδη μορφή των κέικ και η μέθοδος μαγειρέματος στην οποία τα κέικ γυρίζονταν πάνω από μία φορά κατά τη διάρκεια του μαγειρέματος. Το ψωμί από την άλλη, έμενε όρθιο καθόλη τη διάρκεια του ψησίματός του.
Υλικά για τη γιορτινή συνταγή μας
Εκτέλεση:
Ψιλοκόβετε τα αποξηραμένα φρούτα. Εάν θέλετε προσθέστε ξηρούς καρπούς ή λίγη κανέλλα και γαρύφαλλο για επιπλέον άρωμα.
Βάζετε σ’ ένα μπολ και περιχύνετε με τον χυμό ή όποιο άλλο υγρό έχετε επιλέξει για τη συνταγή σας.
Σκεπάστε με μεμβράνη κι αφήστε το μείγμα όλη νύχτα στο ψυγείο.Την επόμενη ημέρα, προσθέστε το αλεύρι, κοσκινίζοντάς το, ανακατέψτε μέχρι να ομογενοποιηθεί.
Βάλτε το μείγμα σε μια στρογγυλή φόρμα 23 εκατοστών που έχετε αλευροβουτυρώσει.
Ψήνετε στους 160 βαθμούς, σε προθερμασμένο φούρνο, για μια ώρα τουλάχιστον.
Αφού βγάλετε το κέικ μας από τον φούρνο και πριν σερβίρετε, πασπαλίστε με άχνη ζάχαρη. Αν θέλετε πιο πλούσια γεύση, στα φρούτα προσθέστε και ξηρούς καρπούς.
Πηγή συνταγής: https://www.infokids.gr/