Παιδικό ποδόσφαιρο κι ομαδικά αθλήματα: Πως θα γίνει το παιδί μου φίλαθλος κι όχι απλά οπαδός;

Με αφορμή όσα συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο το τελευταίο διάστημα και κυρίως μετά τις δολοφονίες του Άλκη και του Μιχάλη, σκεφτήκαμε πως θα ενδιέφερε τους γονείς να ετοιμάσουμε ένα άρθρο για το πως το παιδί θα αγαπήσει το ποδόσφαιρο κι άλλα ομαδικά αθλήματα, αλλά όχι περισσότερο από τη ζωή του και τη ζωή των άλλων.

Μικροί και μεγάλοι λέμε ναι στο ποδόσφαιρο, αλλά με σεβασμό, καλλιέργεια και σωστή εκπαίδευση από νωρίς.

Ομάδες ποδοσφαίρου και τι πρέπει να γνωρίζουμε για τα παιδιά

Οι ακαδημίες ποδοσφαίρου και οι αθλητικοί σύλλογοι που υπάρχουν σήμερα στην Ελλάδα είναι πραγματικά πολλές, αφού το ενδιαφέρον των παιδιών ανεξαρτήτως φύλου για το ποδόσφαιρο ολοένα κι αυξάνεται. Ένα παιδί λοιπόν μπορεί να ξεκινήσει να παίζει ποδόσφαιρο από τα έξι έως τα 12 έτη του, ώστε να μπορέσει να μπει σε μία ομάδα, να μάθει και να εξελιχθεί. Το προαναφερόμενο ηλικιακό όριο αφορά μόνο στα παιδιά, που στοχεύουν- ή έστω εκδηλώνουν το ενδιαφέρον- για αθλητική καριέρα. Ισχύει δηλαδή ο χρυσός κανόνας «όσο νωρίτερα τόσο καλύτερα».

Ακόμη είναι σημαντικό να αναζητήσουμε μία ακαδημία ποδοσφαίρου ή έναν αθλητικό σύλλογο, που αντιμετωπίζει τα παιδιά ισότιμα ανεξαρτήτως συμφέροντος, που έχει την εμπειρία να διακρίνει το ταλέντο, που αγαπάει και σέβεται τα παιδιά (κι όχι μόνο το ποδόσφαιρο) και που οι προπονητές θα είναι έμπειροι και πιστοποιημένοι. Τυπικά πρέπει να είναι κατοχυρωμένος από την άδεια προπονητών ποδοσφαίρου, που εκδίδει η ΕΠΟ. Στον παιδικό αθλητισμό όμως την ευθύνη εκγύμνασης θα έπρεπε να έχει ένας Πτυχιούχος Φυσικής Αγωγής με την αντίστοιχη ειδικότητα.

Από την πλευρά μας οι γονείς φροντίζουμε να προετοιμάσουμε το παιδί μας για τις νίκες και τις ήττες, μιλώντας του για την ομαδικότητα, τους πραγματικούς φιλάθλους, τον αθλητισμό, την ευγενή άμιλλα και το γεγονός ότι σε μία ακαδημία ή σ’ έναν σύλλογο μπορεί να μην αποτελεί πάντα την πρώτη επιλογή του προπονητή για τον αγώνα. Αυτό δε σημαίνει πως δεν αξίζει ή ότι δεν έχει καλή απόδοση. Εξάλλου οι πιο επιτυχημένοι αθλητές είναι αυτοί που δούλεψαν περισσότερο παρά εκείνοι που στηρίχθηκαν αποκλειστικά στο ταλέντο τους!

Ποδόσφαιρο και παιδιά: Γινόμαστε φίλαθλοι κι όχι φανατισμένοι οπαδοί

Σε κάθε μορφή καλλιέργειας του παιδιού τον πρώτο λόγο τον έχουν οι γονείς. Η οικογένεια και το περιβάλλον του παιδιού θα αναπτύξουν την ευγενή άμιλλα και το αθλητικό πνεύμα, το οποίο θα διέπει ολόκληρη τη ζωή του από την παιδική έως την ενήλικη. Τι συμβουλεύουν λοιπόν οι ειδικοί να κάνουν οι γονείς;

1. Δε ζητούν τον λόγο από τον προπονητή ή τους συμπαίκτες του παιδιού, δημιουργώντας ένα αρνητικό κλίμα στην ομάδα και στο παιδί ΓΙΑ την ομάδα του.
2. Μιλούν στο παιδί για την αξία του αθλητισμού και του αθλητικού πνεύματος, με συγκεκριμένα θετικά παραδείγματα προς μίμηση.
3. Οι γονείς δεν πρέπει να εκφράζουν απόλυτα τη γνώμη τους για το άθλημα ή την επίδοση του παιδιού τους, ως ειδήμονες (ακόμη κι αν ασχολούνται με το ποδόσφαιρο και γνωρίζουν από το συγκεκριμένο άθλημα).
4. Να μην επηρεάζονται από το γενικότερο ποδοσφαιρικό κλίμα και να μη φωνάζουν ή βρίζουν στους αγώνες.
5. Να θυμούνται πως ο στόχος του παιδικού αθλητισμού είναι η σωματική και πνευματική ευεξία, η ευφορία του παιδιού τους, η ισορροπία κι η ανακάλυψη.
6. Να αντιμετωπίζουν έναν ενδεχόμενο τραυματισμό με ψυχραιμία, εξηγώντας στο παιδί πως αυτά συμβαίνουν στον αθλητισμό.
7. Να παρακολουθούν αγώνες ποδοσφαίρου με το παιδί, όχι μόνο τους αγώνες του παιδιού τους, και να σχολιάζουν θετικά ό,τι συμβαίνει στο περιβάλλον του αθλήματος με επεξηγήσεις και συμβουλές.
8. Να μιλούν στο παιδί για όσα γεγονότα συμβαίνουν στο άθλημά του και τον αθλητισμό γενικότερα, ξεχωρίζοντας τα θετικά από τα αρνητικά γεγονότα και δίνοντας μία κατεύθυνση για την αντιμετώπιση του ποδοσφαίρου αλλά και για την αντίληψή του.